Dracon Malfoy

   


   

	»Imiona postaci« Dracon Lucjusz »Nazwisko postaci« Malfoy »Wiek« 15 lat »Data urodzenia« 5 czerwiec 1980r. »Miejsce urodzenia«  Wiltshire »Czystość krwi« czysta
»Miejsce zamieszkania«  Wiltshire »Dom« Slytherin »Patronus« Tchórzofretka   »Bogin« mroczny znak »Zawód« Uczeń »Różdżka« 10 cali, głóg, włos jednorożca

   
» PATRONUS  « 
   
» RODZINA  «
   
Ψ  Narcyza Malfoy (Black) - z nią Draco ma o wiele lepszy kontakt niż z ojcem, matka zawsze go rozpieszczała i troszczyła się o niego. Nigdy nie pozwoli by mu chociaż włos z głowy spadł.             
   
Ψ Lucjusz Malfoy - jego ojciec, który od zawsze wpajał mu, że są oni wyżsi on innych czarodziei, że tych pochodzących z mugolskich rodzin trzeba tępić. Draco w zasadzie boi się swojego ojca, lecz wiadomo i tak, że Lucjusz dla swojego syna oddał by nawet życie.             
   
           


   
   
Urodził się jako jedyny syn Lucjusza Malfoy i Narcyzy Black. Od dziecka był niesamowicie rozpieszczany przez swoich rodziców a zwłaszcza przez matkę. Wychowany był w czasach upadku Voldemorta ale nadal jego rodzice wierni ideałom owego niezwykłego czarodzieja już od małego wpajali mu, że jest on wyjątkowy. W końcu należał do rodu Malfoyów, który także był spokrewniony ze Szlachetnym i Starożytnym Rodem Blacków. To utwierdziło, małego rozpieszczonego księcia, że jest kimś niezwykłym. Uczony był braku szacunku do zdrajców krwi czy szlam, dlatego nie trzeba się dziwić temu, w jaki sposób odzywał się on do Granger czy Weasley'a.
Ale zacznijmy lepiej od początku gdy to na zalanej słońcem ulicy Pokątnej.. a raczej w sklepie Madame Malkin spotkał swojego największego wroga, którym został Harry Potter. Oczywiście wtedy młody panicz nie wiedział kim owy chłopak jest, nie obyło się bez gadki w stylu szlachetności krwi i przechwałek ze strony młodego i naiwnego Malfoya. Dlatego nie ma co się dziwić gdy potem spotkawszy sławnego Chłopca Który Strzelił czy jakoś tak w pociągu do Hogwartu zaproponował mu przyjaźń, ale ten oczywiście odrzuciwszy zaloty naszego panicza spowodował, że od tamtego czasu byli dla siebie największymi wrogami. Draco na każdym kroku starał się dokuczać Harremu czy jemu przyjaciołom a zwłaszcza tej szlamie Granger, która potrafiła doprowadzić go do białej gorączki.
Zazdrosny o fakt, że Harry mimo młodego wieku został graczem Quidditcha i to do tego szukającym! Postanowił sam coś z tym zrobić i już w drugiej klasie został członkiem drużyny swojego domu by móc rywalizować ze sławnym Potterem. Sprzeczek i kłótni było wiele przez te 4 ostatnie lata. Draco zazwyczaj starał się krzyżować plany Pottera i robił wszystko by uprzykrzyć mu swoja osobą życie.
Jak myślicie.. udało się?

   
   
  Hermiona: „Do drużyny Gryfonów nikt sie nie wkupuje. U nas liczy sie talent.”
   Draco: „Nikt cię nie pytał o zdanie. Ty wredna szlamo!”

Już po takiej odzywce naszego czarodzieja wywodzącego się z rodziny czystej krwi można wywnioskować jak został wychowany przez swoją rodzinę. Już od samego początku skreślał ludzi pochodzących z mugolskich rodzin czy tzw. zdrajców krwi, którzy zadawali się z tymi gorszymi. W zasadzie to nie szanował on nikogo poza swoim ojcem, zarówno do rówieśników jak i nauczycieli miał lekceważący stosunek tak samo jak do swojego najbliższego otoczenia Ślizgonów. Był arogancki i bardzo dumny ze swojego pochodzenia, na każdym kroku musiał pokazać, że jest lepszy od innych i dręczyć tych, którzy według niego należą do tych niższych. Obrał sobie na swój cel Harrego Pottera i jego durnych przyjaciół, którym nie oszczędza (nie) miłych słów praktycznie przy każdym spotkaniu. Niezwykły z niego egoista. Szczyci się z tego, że jest on czystej krwi a wszyscy inni są od niego gorsi.

Draco: Co tak ostro Potter? Wież, że założyłem się z ojcem, że nawet dziesięciu minut turnieju nie przetrwasz, on twierdzi inaczej, daje Ci najwyżej trzy.

Jak widać, Draco nie mógł się powstrzymać od tego by nie dręczyć Pottera na praktycznie każdym kroku. Ale okazało się, że chłopak zazwyczaj był dobry w gębie ale w czynach już nie za bardzo. W skrócie można powiedzieć, że był tchórzem. Zazwyczaj korytarze Hogwartu przemierzał w asyście swoich goryli, których naiwnie nazywał swoimi przyjaciółmi. Chociaż wiadomo, że do prawdziwej przyjaźni nie był on zdolny.
Podsumowując, mamy tutaj małego rozkapryszonego dzieciaka. Lecz nie wiadomo oczywiście, co mu w duszy gra. Bo może za tą powłoką egoisty i osoby z mocną gadką znajduje się ktoś wrażliwy, który potrzebuje odrobiny ciepła.
 

   
   
   

   - Quidditch
- Magiczne Stworzenia (nie mówi o tym nikomu)
- Historia Hogwartu i ogólnie magii.

   
   

   - Jest zarówno Prefektem jak i Szukającym w Slytherinie, wielu Gryfonów twierdzi, że po prostu wkupił się do drużyny w drugiej klasie.
- Potrafi się pojedynkować, chyba ma to we krwi co udowodnił podczas pojedynku z Potterem.
- Jest dobry z Eliksirów, ale to chyba zapewne dlatego, że Snape faworyzuje swoich uczniów.
- Nie potrafi wyczarować patronusa mimo usilnych prób.
- Nie toleruje szlam a zwłaszcza tej Granger, której uprzykrza życie już od pierwszej klasy.
- Jego życiową ambicją było pójście do Dumstrangu ale rodzice stwierdzili jednak, że to za daleko dlatego musiał zadowolić się Hogwartem.
- jest pupilkiem Umbridge i należy do jej Inkwizycyjnej Bandy przez to ma więcej udogodnień.