Czarodziejski świat

Z racji tego, że nie każdy doskonale zna ten świat, a chciałby grać na forum, krótkie wyjaśnienie, jak to wszystko "działa".
Czarodziejem można się jedynie urodzić, nie można się magii "nauczyć", nie mając do tego naturalnych predyspozycji.
Czysta krew - gdzie przynajmniej oboje rodziców jest czarodziejami (można być też czarodziejem od pokoleń)
Półkrwi - gdzie jedno z rodziców jest czarodziejem
Mugolak - gdzie oboje rodzice są mugolami (obraźliwe określenie na kogoś takiego to "szlama")
Mugol - człowiek niemagiczny
Charłak - mugol urodzony w magicznej rodzinie (zdarza się rzadko, znacznie rzadziej, niż mugolak)

Czystość krwi nie ma znaczenia, jeśli chodzi o zdolności magiczne czarodzieja - każdy jest w czymś dobry, w czymś innym gorszy, jak to zwykle bywa; każdy może być mistrzem i potężnym czarodziejem, każdy też może być miernotą.

Każdy czarodziej w momencie swojego urodzenia jest zapisany do jednej z czarodziejskich szkół magicznych, działających na terenie danego obszaru. Największe z nich to Hogwart w Wielkiej Brytanii, Durmstrang w Bułgarii i Beauxbatons we Francji. Każdy czarodziej też w wieku jedenastu lat dostaje list ze swojej szkoły z informacją, że został do niej przyjęty i ma zgłosić się pierwszego września - w wypadku Hogwartu - na peronie 9 i 3/4 na dworcu King's Cross w Londynie. W liście jest również bilet na pociąg oraz lista potrzebnych książek i przyborów. Dopiero w tym momencie czarodziej nabywa prawo kupienia pierwszej różdżki.

Jeśli czarodziej pochodzi z mugolskiej rodziny, jest do niego wysyłana delegacja ze szkoły - któryś z nauczycieli, gajowy Hagrid albo sam dyrektor przychodzą do takiego ucznia i wszystko tłumaczą jemu i jego opiekunom. Ponieważ nie wszyscy mają pieniądze na potrzebne rzeczy, szkoła ma fundusz dla takich uczniów, jednak większość może wymienić mugolskie pieniądze na te czarodziejskie na ulicy Pokątnej w Londynie, gdzie znajduje się również czarodziejski bank Gringotta, administrowany przez gobliny. Legenda głosi, że tamtejszych rozległych podziemnych skarbców strzegą smoki.

Na czarodziejski peron można się dostać, niemal dosłownie taranując metalową bramkę między peronami 9 i 10.

Mugole nic nie wiedzą o całym czarodziejskim świecie i jest to pilnie strzeżone przez pracowników Ministerstwa Magii. Uczniom nie wolno czarować poza szkołą, żadnemu z czarodziejów nie wolno czarować w obecności mugoli. Od obu przypadków są odstępstwa jedynie w momencie, kiedy jest bezpośrednie zagrożenie życia czarodzieja lub znajdującego się w pobliżu mugola, a Ministerstwo i tak zawsze sprawdza skrupulatnie każdy taki przypadek i wzywa na przesłuchania.
Czarodziejski świat jest oddzielony od niemagicznego wieloma tajnymi, dostępnymi jedynie czarodziejom przejściami. Na ulicę Pokątną (całkowicie czarodziejską ulicę w Londynie) można się dostać przez ścianę na zapleczu niewidocznego dla mugoli pubu Dziurawy Kocioł, stukając w kilka cegieł. Do szpitala świętego Munga - przez zaniedbaną i opuszczoną od lat witrynę sklepu z ubraniami, gdzie straszą odrapane manekiny. Do Ministerstwa - na przykład przez spuszczenie się w toalecie. We wszystkie z takich miejsc można się również teleportować, jeśli się jest już dorosłym czarodziejem i zdało się na to egzamin, podobny do tego, jaki mugole zdają na prawo jazdy.
Istnieje też jedyna w Wielkiej Brytanii wioska czarodziejów, w której kończy bieg pociąg do Hogwartu - Hogsmeade.

Z Hogsmeade do szkoły pierwszorocznych uczniów wiozą przez jezioro łódki - po pięć osób w jednej; a pozostałych uczniów - powozy ciągnięte przez niewidzialne (dla nikogo, kto na własne oczy nie widział czyjejś śmierci) testrale: demoniczne skrzydlate czarne konie, żywiące się surowym mięsem i zasadniczo łagodne w obyciu.
Pierwszoroczni zostają z łódek skierowani do Sali Wejściowej, skąd są prowadzeni do Wielkiej Sali na Ceremonię Przydziału. Wywołani alfabetycznie z listy przez profesor McGonagall, siadają na stołku ustawionym przed stołem nauczycielskim i zakładają na głowę starą, wyświechtaną Tiarę Przydziału, która analizuje dogłębnie ich predyspozycje i przydziela do jednego z czterech domów, gdzie jego założyciele (najwięksi czarodzieje swoich czasów, pragnący nauczać młode pokolenia) chcieli, by ich mieszkańcy posiadali takie cechy, jak oni sami:

Założony przez Godryka Gryffindora, symbolizuje ogień. Jego opiekunem jest Minerwa McGonagall, a duchem tego domu - Prawie Bezgłowy Nick. Jego mieszkańców w gwarze uczniowskiej nazywa się Gryfonami.
Tu znajdują się osobnicy odważni, przyjacielscy, szczerzy, sprawiedliwi, chętni do pomocy innym, często przyszli bohaterowie, starający się o lepsze jutro.

Założony przez Helgę Hufflepuff, symbolizuje ziemię. Jego opiekunem jest Pomona Sprout, a duchem - Gruby Mnich. Jego mieszkańców nazywa się Puchonami.
Tu znajduje się - można powiedzieć - "cała reszta", nie przyjęta do innych domów, jednak nie oznacza to nic złego. Tu zwykle są artyści, dziwacy, marzyciele, ludzie bujający w chmurach. Ale też przyszli dziennikarze na przykład.

Założony przez Rowenę Ravenclaw, symbolizuje powietrze. Jego opiekunem jest Filius Flitwick, a duchem - Szara Dama. Jego mieszkańców nazywa się Krukonami.
Tu znajdują dom przyszli naukowcy i badacze. Ceni się tu mądrość, rozwagę, pociąg do wiedzy, a Krukonów często można spotkać w bibliotece lub nad książkami.

Założony przez Salazara Slytherina, symbolizuje wodę. Jego opiekunem jest Severus Snape, duchem - Krwawy Baron. Jego mieszkańców nazywa się Ślizgonami.
Slytherin cenił najbardziej czystość krwi i uważał, że jedynie ludzie urodzeni w czarodziejskich rodzinach powinni mieć dostęp do magii, dlatego w tym domu znakomitą większość stanowią uczniowie czystej krwi, jest też kilkoro czarodziejów półkrwi. Stąd najczęściej wychodzą późniejsi czarnoksiężnicy, jednak nie tylko i należy o tym pamiętać.

Po przydzieleniu do domu uczeń siada przy odpowiednim stole i w tym domu już zostaje na całe siedem lat nauki w Hogwarcie.
Pod koniec drugiego roku uczniowie wybierają przedmioty, których będą się uczyć w późniejszych latach i które mają ich przygotować do przyszłego zawodu.

Można zostać wydalonym ze szkoły za ciężkie przewinienia - wtedy różdżka czarodzieja jest łamana i nie ma on prawa już nigdy używać czarów.
Za lżejsze przewinienia przewidziane są w szkole szlabany - wykonywanie zleconych przez danego nauczyciela czynności, jak na przykład pomoc woźnemu Filchowi w polerowaniu sreber.

Porządku w szkole strzegą - oprócz nauczycieli - prefekci, wybierani na piątym roku nauki, po jednym chłopcu i dziewczynce z każdego domu, oraz dwójka prefektów naczelnych - jeden chłopiec i jedna dziewczynka z siódmej klasy. Mają oni za zadanie - oprócz pilnowania porządku - pomagać uczniom i nauczycielom i opiekować się pierwszorocznymi. Mają też prawo dodawać i odejmować punkty domom.

Pełnoletniość w czarodziejskim świecie osiąga się w wieku siedemnastu lat.

Po szkole można zostać pracownikiem Ministerstwa (po odpowiednich do zawodu kursach), wytwórcą różdżek, badaczem, kierowcą magicznego autobusu albo kim sobie kto wymarzy właściwie.