Patronusy, legilimencja/oklumencja, animagia

Patronus to zaklęcie, chroniące przed atakiem dementorów. Wyczarowuje świetliste, srebrne zwierzę (jego gatunek jest zależny od osobowości i wspomnienia czarodzieja, często jest to zwierzę, symbolizujące ukochaną osobę), odpędzające dementora. Aby je wyczarować, należy przywołać swoje najszczęśliwsze wspomnienie, skupić się na nim i wypowiedzieć zaklęcie Expecto Patronum.
W tym temacie należy zamieszczać podania o umiejętność wyczarowania patronusa, używając kodu:

Kod:

[center][b]PATRONUS[/b][/center]
[b]Wygląd patronusa:[/b] txt
[b]Jak postać się go nauczyła i dlaczego:[/b] (żeby w ogóle uczyć się tego zaklęcia, należałoby mieć ku temu powody - to nie jest standardowa umiejętność)
[b]Jakie jest wspomnienie postaci, używane do wyczarowania patronusa:[/b] (pamiętaj, że musi być bardzo silne)
[b]Jak dobrze sobie z tym radzi:[/b] (czy potrafi wyczarować jedynie słabą mgiełkę? Dobrego, dorodnego patronusa? Tylko w domowym zaciszu, czy w obecności dementorów również? Kiedy miała okazję to sprawdzić?)

Jednocześnie należy pamiętać, że to zaklęcie, jako bardzo trudne, może się nie udać. W obecności dementorów zawsze uczniowie powinni rzucać kośćmi i wyrzucić pięć albo sześć. Dorośli czarodzieje mają niższy próg trudności: cztery. Aurorzy - z uwagi na swój zawód, częstotliwość przebywania w obecności aurorów i kursy, na których uczą się tego zaklęcia - nie uda im się to zaklęcie, jeśli wyrzucą jeden lub dwa.

  Andrew Stafford - lis (trudności z wyczarowaniem w obecności dementora)
  Antonin Georgijew - wilk (wcześniej tygrys)
  Armand Crow - nie całkiem dorosły wilk (nie sprawdzany w starciu z dementorem)
  Severus Snape - łania
  Syriusz Black - duży czarny pies (teraz nie przybiera cielesnej formy)


Legilimencja i oklumencja również nie są standardowymi umiejętnościami.
Legilimencję można wytłumaczyć najlepiej jako czytanie w myślach. Rzucając zaklęcie Legilimens na przeciwnika, czarodziej próbuje włamać się do jego umysłu i jeśli mu się to uda, przed oczami obu przesuwają się wspomnienia atakowanego czarodzieja, interpretacja tych obrazów zależy już wyłącznie od atakującego.
Obronić się przed tym można za pomocą oklumencji - nie istnieje żadne właściwe zaklęcie, jest to wyłącznie siła umysłu człowieka, jego umiejętność zamknięcia go, zbudowania muru, być może też kreowanie fałszywych wspomnień i umiejętność przywołania właśnie ich, kiedy się jest atakowanym.
Jeśli chcesz, by postać umiała się którąś z nich posługiwać, zgłoś pod tym tematem podanie, używając wzoru:

Kod:

[center][b]LEGILIMENCJA/OKLUMENCJA[/b][/center]
[b]Umiejętność:[/b] (legilimencja, oklumencja, czy obie?)
[b]Jak postać się go nauczyła i dlaczego:[/b] (żeby w ogóle uczyć się tego zaklęcia, należałoby mieć ku temu powody - to nie jest standardowa umiejętność)
[b]Jak dobrze sobie z tym radzi:[/b] (od 1 (najlepiej) do 6 (najgorzej). Jeśli chcesz umieć jedno i drugie - określ poziom radzenia sobie z tym w obu przypadkach)

Te umiejętności również nie są niezawodne. Kiedy ktoś usiłuje rzucić zaklęcie legilimencji albo się przed nią bronić, powinien rzucić kośćmi. Trudność jest proporcjonalna do poziomu radzenia sobie z ta umiejętnością, czyli np. jeśli postać nie bardzo umie sobie z tym radzić i ma z takimi umiejętnościami spore kłopoty, ma tą umiejętność na poziomie 5. Musi więc wyrzucić 5 albo więcej, żeby próba się powiodła.

Lista osób, władających tymi umiejętnościami:

LEGILIMENCJA

OKLUMENCJA


Animagia również nie jest standardową umiejętnością i jest bardzo trudna. Żeby być animagiem, należy być zarejestrowanym w Ministerstwie Magii (pod groźbą kary) z uwagi na ogromną trudność używania takich zaklęć i niebezpieczeństwo z tego płynące - zarówno dla samego czarodzieja, jak dla jego otoczenia. W XX wieku zarejestrowano jedynie siedmiu animagów.
Czarodziej nie może wybrać, w jakie zwierzę się zmieni, ponieważ zależy to od jego osobowości. Aby zamienić się w zwierzę, potrzeba lat praktyki, prób i błędów. Należy bardzo chcieć być zwierzęciem, stać się nim w głębi serca, wyobrażać sobie budowę jego ciała - że się taką właśnie posiada. Trzeba też przy przemianie wypowiedzieć w myślach zaklęcie Animagus.
Jeśli chcesz, by Twoja postać była animagiem, wypełnij podanie i wklej pod tym tematem:

Kod:

[center][b]ANIMAGIA[/b][/center]
[b]Jakie zwierzę:[/b] (wybierz mądrze. słodka i lekko nieogarnięta dziewczynka nie zamieni się raczej w straszliwą kobrę, tylko w puszystego króliczka)
[b]Jak postać się tego nauczyła i dlaczego:[/b] txt
[b]Rejestracja w Ministerstwie:[/b] tak/nie

Jak nazwa wskazuje - są niewybaczalne i zabronione. Szanujący się czarodziej nie powinien umieć ich użyć, natomiast wiedzę o ich istnieniu (i tylko istnieniu) nabywa się na siódmym roku nauki w Hogwarcie. Wyjątek stanowi rocznik Harry'ego Pottera, który poznał te zaklęcia i zobaczył ich działanie na czwartym roku, kiedy uczył ich zamaskowany śmierciożerca, jednak to, że je zobaczyli, nie oznacza, że umieliby ich użyć. Trzeba tego przede wszystkim bardzo chcieć, a mało kto jest zdolny do tego, by torturować, czy zabić. Te zaklęcia znają więc tak naprawdę tylko śmierciożercy i inni poplecznicy Czarnego Pana i aurorzy. Mało który uczeń umie ich używać, jedynie ci, którzy są dziećmi śmierciożerców, którzy chcieliby, żeby ich dzieci również wstąpiły w ich szeregi. Jednak mało który młody człowiek byłby w ogóle zdolny rzucić któreś z tych zaklęć na człowieka (znów: nie każdy rodzi się psychopatą).